ΑΡΘΡΑ

                                                      ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΟ
          2ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ

             ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ FORUM

                               ΚΩΣ 14 ΣΕΠ. 2012

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

 Κύριε Υπουργέ           

 Κυρίες  και  κύριοι σύνεδροι,

         Επιτρέψτε μου και εμένα να σας καλωσορίσω στην γειτονιά μας. Γεννήθηκα, μεγάλωσα και δραστηριοποιούμαι στο διπλανό νησί της Καλύμνου. Όλα εδώ τα νησιά είμαστε μια γειτονιά, στην νοτιοανατολική γωνιά της χώρας και του πολύπαθου Αιγαίου. Γι’ αυτό αισθάνομαι την ανάγκη να σας απευθύνω ένα καλωσόρισμα και μια ευχάριστη διαμονή.

        Οι ομορφιές των νησιών μας είναι γνωστές σ΄ όλη την χώρα και όχι μόνο, περί αυτού νομίζω δεν χωρά καμιά αμφιβολία. Άλλα είναι τα προβλήματα των νησιών μας, τα οποία όμως θα τα αναλύσουμε στην συνέχεια.

       Θα ήθελα όμως πριν ξεκινήσω, να ευχαριστήσω τους διοργανωτές, το Ινστιτούτο Φορολογικών Μελετών και το Οικονομικό Επιμελητήριο της Ελλάδας, το τμήμα της Δωδεκανήσου,  για την τιμή που επιφύλαξαν στον Σύλλογο μας, στον Σύλλογο Λογιστών Φοροτεχνικών της Περιφερειακής Ενότητας Καλύμνου, να συμμετέχει σ’ αυτό το συνέδριο. 

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 

            Όταν ο κ. Κορομηλάς ο πρόεδρος του Ινστιτούτου, επικοινώνησε μαζί μου για να μου εκφράσει την πρόθεση του, ο Σύλλογος μας να συμμετέχει στο συνέδριο και μάλιστα με εισηγητή τον ομιλούντα, ως εκπρόσωπο του Συλλόγου, δεν είχα κανένα λόγο να αρνηθώ. Άλλωστε είπα και πιο πάνω η πρόταση περικλείει τιμή, τόσο για μένα όσο και για τους συναδέλφους μου στο νησί.

       Εκεί που άρχισαν να με “ζώνουν τα φίδια” ήταν όταν τέλειωσε πια η συνομιλία μας. Το κατέβασμα του τηλεφωνικού ακουστικού ήταν το εναρκτήριο λάκτισμα  για να ξεκινήσει η εγκεφαλική μου αναστάτωση.

        Το θέμα της εισήγησης που μου πρότεινε και που πριν από λίγο αποδέχτηκα, άρχισε να τριβελίζει το μυαλό μου. «Φορολογικά κίνητρα μικρών νησιών. Κίνητρα ανάπτυξης ή ερήμωσης;». μα είναι δυνατόν μονολογούσα, είναι θέμα εισήγησης αυτό. Φορολογικά κίνητρα, κίνητρα ανάπτυξης λέει, είναι δυνατόν. Τι να εισηγηθείς εδώ. Υπάρχουν αυτές οι έννοιες ακόμα στο Ελληνικό λεξιλόγιο. Μου θύμισε λίγο το ανέκδοτο που λέγαμε κάποτε και γελούσαμε, για κάποιους τουρίστες της ευρύτερης μας γειτονιάς. Απ΄όλο το θέμα και εκεί που θα μπορούσα να καταθέσω τις απόψεις μου άνετα, είναι στο κομμάτι που αναφέρεται στα μικρά νησιά και για την ερήμωση. Αυτό το κομμάτι του θέματος το έχω, το ζω και το βιώνω έντονα και κάθε μέρα. Όμως, δεν είναι σωστά πράγματα αυτά, να διαμορφώσω το θέμα στα δικά μου μέτρα. Από την άλλη πάλι, γιατί να μου το προτείνει ο κ. Κορομηλάς, μήπως  ξέρει κάτι παραπάνω από εμένα;

       Κάπου εκεί άρχισε η ψυχραιμία να υπερνικά τον αρχικό μου πανικό και κάπου εκεί άρχισαν οι καθαρές σκέψεις να διαδέχονται η μια την άλλη. Φορολογικά κίνητρα, κίνητρα ανάπτυξης, μάλιστα, γιατί όχι. Εάν δεν τα ζητήσουμε τώρα που τα έχουμε περισσότερη ανάγκη, πότε θα τα ζητήσουμε; Να αποδεχτούμε την μοίρα της ερήμωσης; Όχι βέβαια, γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε στα μικρά νησιά και εδώ θέλουμε μείνουμε, μαζί με τα παιδιά μας. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο αυτό που λένε χρόνια τώρα όλοι οι «παροικούντες εν τη Ιερουσαλήμ», ότι η ύφεση μόνο με ανάπτυξη νικάτε.

         Με αυτές τις σκέψεις να με περιτριγυρίζουν ξεκίνησα να γράφω καταγράφοντας στην αρχή τα χαρακτηριστικά της οικονομίας αυτών των νησιών, των λεγόμενων μικρών νησιών.  

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΝΗΣΙΩΝ

 

Κυρίες κ. κύριοι Σύνεδροι,

       Αυτό που δεν πρέπει να σας διαφεύγει είναι ότι, αφενός όσα θα αναφερθούν προέρχονται από την σκοπιά ενός ανθρώπου που ζει και εργάζεται σε ένα τόπο σαν την Κάλυμνο και αφετέρου ότι, τα προβλήματα των νησιών του Νοτίου Αιγαίου είναι περίπου ίδια, με μικρές διαφοροποιήσεις που οφείλονται κυρίως σε ιδιαιτερότητες δομής των κοινωνιών τους.

      Όμως η γεωγραφική  ασυνέχεια, ο πολυνησιακός χαρακτήρας και οι διαφορετικές στρατηγικές ανάπτυξης,  είχαν  σαν  αποτέλεσμα τα  νησιά μας  να  έχουν  διαφορετικούς  ρυθμούς οικονομικής  ανάπτυξης. Για τούτο θεωρώ ότι  διαχωρισμός αυτών με βάσει  το  κριτήριο της  οικονομικής ανάπτυξης, είναι  αναπόφευκτος. Συνάμα όμως είναι και   απαραίτητος  εάν  θέλουμε  να  βγάλουμε  ασφαλή  συμπεράσματα  από  αυτό  το  συνέδριο.

       Ενδεικτικά μόνο να  αναφέρω  ότι,  εάν  η  Ρόδος  και  η  Κως  ανήκουν  στην  πρώτη  κατηγόρια , η Κάλυμνος , η  Λερός, η Πάτμος, η  Σύμη  ανήκουν  στην  δεύτερη. Η Ψέριμος  ,το Αγαθονήσι,  και η  Τέλενδος   καταλαμβάνουν  θέσεις από την τρίτη  κατηγόρια. Υπάρχει  και  Τέταρτη  κατηγόρια  νησιών  που  χαρακτηριστικά  τις  ονομάζουμε  νησίδες  και  είναι  κυρίως  νησιά  ακατοίκητα  ή  στην  καλύτερη  περίπτωση  με  λίγους  κατοίκους, όπως  τα  Λέβιθα, το Φαρμακονήσι, η Μάραθος , η  Καλόλιμνος  κ.α. Θεωρώ  ότι  εδώ  έχουμε  μια  σημαντική  ιδιαιτερότητα  και  η  οποιαδήποτε  κουβέντα  για  οικονομική  ανάπτυξη θα  ήταν  ανούσια  αφού  στην  κυριολεξία  μιλάμε  για  νησιά  με  παντελή  έλλειψη  υποδομών και  πιστεύω ότι το  όποιο  σχέδιο  δράσης  και  ανάπτυξης  θα  πρέπει  να  εκπορεύεται  σε   συνεννόηση  με  το  υπουργείο  Εθνικής  Άμυνας.

        Η 1^η  κατηγόρια αναπτυξιακά έχει ξεφύγει πολύ από τις υπόλοιπες γιατί  κατάφερε και ανέβασε την υπόθεση της επιβίωσης της στο τρένο του τουρισμού, που επάξια τώρα τόσα χρόνια κουβαλά σταθερά πάνω του την ανάπτυξη των εν λόγω νησιών. Βέβαια αυτό σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει ότι αυτά τα νησιά δεν έχουν προβλήματα, όμως  είμαι  πεπεισμένος ότι αν θέλουμε να έχουμε ασφαλή συμπεράσματα  από αυτή  την ημερίδα  θα πρέπει το ενδιαφέρον μας να επικεντρωθεί στα νησιά της 2^ης και 3^ης κατηγορίας, που τα όποια προβλήματα των νησιών του Νοτίου Αιγαίου, είναι πιο ευδιάκριτα στις δυο αυτές κατηγορίες. 

          Με βάση το προηγούμενο σκεπτικό κατέγραψα  τα χαρακτηριστικά  των τοπικών οικονομιών αυτών των νησιών τα οποία και σας παραθέτω.

1.    Η οικονομική ανάπτυξη αυτών στηρίζεται σε μικρές επιχειρήσεις κυρίως οικογενειακές με αντικείμενο το εμπόριο, τον τουρισμό, την αλιεία και της υπηρεσίες.

2.    Το λειτουργικό κόστος αυτών είναι αρκετά υψηλό εξαιτίας των μεταφορικών, αφού η  έλλειψη πρώτων υλών τις  υποχρεώνει  να τις αναζητούν κυρίως από το κέντρο.

3.    H αδιάκοπη μείωση του ανθρώπινου παραγωγικού δυναμικού της, αφού ολοένα και συνεχώς μεταναστεύει προς αναζήτηση καλύτερων τόπων, με ότι αυτό συνεπάγεται στην παραγωγικότητα αλλά και στην συνοχή των κοινωνικών δομών ενός παραμεθόριου τόπου.

4.    Ο υψηλός δείκτης ανεργίας που ωθεί τους νέους σε απέλπιδες προσπάθειες εξεύρεσης εργασίας με αποτέλεσμα την δημιουργία νέων επιχειρήσεων χωρίς την στοιχειώδη έρευνα βιωσιμότητας αυτών.

5.    Η εμφάνιση τώρα τελευταία νέων μορφών επιχειρηματικής δραστηριότητας όπως πωλήσεις μέσω τηλεφώνου ,πωλήσεις μέσω διαδυκτίου και αλυσίδες πολυκαταστημάτων που βρίσκουν πρόσφορο έδαφος σε αυτά τα νησιά  εξαιτίας των χαλαρών δομών της παραγωγής.

6.    Η μικρή διάρκεια της τουριστικής  περιόδου που δεν ξεπερνά τους  2 μήνες  αφήνοντας στους επιχειρηματίες μόνο την σκέψη για το πώς θα καλύψουν  τις επιταγές τους.

7.    Η ολοένα και συνεχώς αυξανόμενη τάση του παραεμπορίου που τείνει να λάβει την μορφή της μάστιγας.

8.     Το υψηλό σταθερό λειτουργικό κόστος υποχρεώνοντας πολλούς  να χρησιμοποιούν ανθρώπους ανειδίκευτους, κυρίως μέλη των οικογενειών σε πόστα όπου η εξειδίκευση και οι γνώσεις θεωρούνται απαραίτητα εργαλεία για την ανάπτυξη της επιχείρησης, φαινόμενο κυρίως των τουριστικών επιχειρήσεων.

                  Αυτή  είναι  η  οικονομία των  νησιών  μας , μια  οικονομία  που  χαρακτηρίζεται  από την εσωστρέφεια, την  οικονομική  στασιμότητα  και  την  έλλειψη  δυναμισμού. Μια οικονομία που έχει πληγεί ανεπανόρθωτα από την οικονομική ύφεση που μαστίζει την χώρα και που υποχρεώνει τους ακρίτες σε τιτάνιο καθημερινό αγώνα για να μην ενδυθούν τα νησιά τους με τον μανδύα της ερήμωσης και του μαρασμού.

ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

                                                                                                     

        Σε  μια  σύγχρονη δυτικού τύπου  χώρα,  θα  περίμενε  κανείς  εδώ  την  παρέμβαση  της  πολιτείας  για  εξομάλυνση των  προβλημάτων  και  προστασία  των  ακριτών  κατοίκων  όπως  αρέσκονται  να  μας  χαρακτηρίζουν  οι εκπρόσωποι της. Άλλωστε το σύνταγμα με την κατοχυρωμένη πλέον διάταξη του περί νησιωτικότητας   προβλέπει και επιβάλει μια πολιτική εξομάλυνσης των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα νησιά μας.

“Πλανάστε πλάνην  οικτρά”.

       Δείτε   με  πιο  τρόπο  η  πολιτεία  αντιμετώπισε  τα  προβλήματα  των  νησιών  και  πως  εννοεί  αυτή  τα φορολογικά  κίνητρα για την  ανάπτυξη τους.

       Το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας χωρίζει τα νησιά ανά την επικράτεια σε  δυο κατηγόριες ανάλογα με τον πληθυσμός τους, στα πάνω από 3.100 κατοίκους και στα μέχρι 3.100 κατοίκους.

       Ο διαχωρισμός αυτός γίνεται το 1994 με τον φορολογικό νόμο 2238 και με το άρθρο 118 που μπορεί  κατά τα άλλα να αποτελεί σταθμό, στην οικονομική μεταρρύθμιση  της χώρας μας, μετά τον αρχικό νόμο 3255/1955 αλλά που στο συγκεκριμένο σημείο που αφορά τα νησιά θα τον χαρακτήριζα τουλάχιστον, άτολμο.

       Για την 1^η κατηγόρια, αυτά με πληθυσμό πάνω από 3.100, θεωρεί ότι δεν έχουν προβλήματα ανάπτυξης και δεν τα συμπεριλαμβάνει σαν κάτι ξεχωριστό σε καμιά φορολογική διάταξη, με  εξαίρεση αυτήν του μειωμένου συντελεστή Φ.Π.Α. Κανένας λόγος  για ιδιαιτερότητα των νησιών, καμιά κουβέντα για νησιωτική πολιτική, την εποχή που άλλες χώρες περισσότερο αναπτυγμένες από εμάς όπως η Ισπανία, Γαλλία, Πορτογαλία   κ.α. κάνουν λόγο για νησιωτική πολιτική, απαιτούν και κερδίζουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση την ιδιαίτερη μεταχείριση των νησιών τους προς όφελος αυτών, βλέπε  Αζόρες ,Μαδέρα, Κανάρια, Γουαδελούπη,

      Για την 2^η κατηγόρια, των νησιών με πληθυσμό κάτω από 3.100 όπως Ψέριμος , Τέλενδος, Τήλος ,Νίσυρος, Λειψοί, Αστυπάλαια κ.α. θεσμοθετεί  κάποια κίνητρα για τους κατοίκους αυτών όπως αυξημένο αφορολόγητο, μειωμένους κατά 40% συντελεστές φορολογίας των νομικών προσώπων, μειωμένους κατά 40% φορολογικούς συντελεστές στις μεταβιβάσεις ακινήτων και κάποια άλλα μικρότερα  σημασίας.

      Κίνητρα ικανά να δώσουν μια ανάσα πνοής σε αυτά τα νησιά αλλά ανίκανα να φέρουν την ανάπτυξη όπως απόδειξε και ο χρόνος αφού ο νόμος αυτός είναι ήδη σε εφαρμογή  σχεδόν 2 δεκαετίες.

          Κίνητρα ικανά για φιλί ζωής στις ήδη υπάρχουσες επιχειρήσεις αλλά ανίκανα να προσεγγίσουν νέους σοβαρούς επενδύτες που θα φέρουν την πολυπόθητη ανάπτυξη.

Κύριες και κύριοι  σύνεδροι,

        Τα προβλήματα των νησιών του Νοτίου Αιγαίου είναι πολλά και ποικίλα όπως , η ακτοπλοϊκή  σύνδεση, η  ανεργία ,η μετανάστευση των κατοίκων  τους, τα ναρκωτικά , η υποτυπώδης περίθαλψη υγείας κ.α. Θέλω να πιστεύω ότι η ουσιαστική  εξέλιξη για όλα αυτά θα έρθει μέσα από την οικονομική ανάπτυξη.

          Είμαστε πλέον σε ένα οριακό σημείο και αν χάσουμε  και αυτήν την ευκαιρία δεν ξέρω πλέον αν θα αξίζει τον κόπο να ξανασυζητήσουμε για να ανάπτυξη των νησιών, εκτός και εάν περιμένουμε να φτάσει ο πληθυσμός των νησιών κάτω από τους 3.100 κατοίκους για να  τύχουν της ιδιαίτερης μεταχείρισης από το κράτος.

         Λόγοι έκτακτης ανάγκης και Εθνικής θα έλεγα σημασίας, μας καλούν να πάρουμε μέτρα  ανάπτυξης και θωράκισης των νησιών μας που αποτελούν τα κοινοτικά και εθνικά  σύνορα μας με την γείτονα Τουρκία. Θωράκιση  των  συνόρων μας  δεν  είναι  μόνο  η  σπατάλη  τρισεκατομμυρίων  για  εξοπλιστικά  προγράμματα  είναι  και  η  αναστροφή  της  τάσης  της  ερήμωσης, της  μετανάστευσης  και  της  φυγής  των  νέων  από  τα  νησιά  μας. Πρέπει  να  κάνουμε  τα  νησιά  να  σφύζουν  από  ζωή. Αυτή  είναι  καλύτερη  άμυνα των  συνόρων μας.

         Όλα  αυτά  επιτυγχάνονται  μόνο  με μέτρα τολμηρά, αναπτυξιακά, και πληθωρικά που δεν υπολογίζουν το κόστος και δεν διαχωρίζουν τα νησιά σε πάνω και κάτω από 3.100 κατοίκους. Μέτρα που αφορούν όλα τα νησιά και που αναγνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες του νησιωτικού έναντι του ηπειρωτικού χώρου.

ΜΕΤΡΑ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗΣ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ

Κύριοι  σύνεδροι,

Ο  Σύλλογος μας  από  τον  1995  προβάλει  τα  φορολογικά  ζητήματα  των  νησιών  μας κάθε  φορά  που  το  υπουργείο  ανοίγει  διάλογο  με τους  φορείς  για  τα  ετήσια  φορολογικά   νομοσχέδια. Αυτές  τις  προτάσεις  θα  καταθέσουμε  και εδώ  και  με  αυτές  θα  συνεχίσουμε  να  υπερασπιζόμαστε  το  δικαίωμα  της  επιβίωσης  μας  στον  τόπο που γεννηθήκαμε, ζητώντας  από  τους  αρμοδίους να  τις  υιοθετήσουν. 

1)    Διατήρηση  των μειωμένων κατά 30٪ συντελεστών Φ.Π.Α. σε όλα τα νησιά και να πάψουν οι γνωστοί κύκλοι του Υπουργείου να επιβουλεύονται το μέτρο, γιατί  δημιουργούν αναστάτωση στην αγορά.

2)    Αύξηση  αφορολόγητου ορίου για όλους τους κατοίκους αυτών των νησιών στα 12.000 € και κλίμακα φορολόγησης για τα μεγαλύτερα εισοδήματα που θα ξεκινά από το 5% και θα σταματά στο 30%.

3)    Διατήρηση των αυξημένων αφορολογήτων για τα παιδιά που βαραίνουν τον φορολογούμενο σαν κίνητρο  για πληθυσμιακή αύξηση.

4)    Αφαίρεση του 30٪ των ιατρικών δαπανών από το φόρο του φορολογούμενου για να εξισορροπηθούν οι αυξημένες ιατρικές και νοσοκομειακές  δαπάνες που έχει ο νησιώτης  με τον κάτοικο μιας πόλης.

5)    Αφαίρεση  στο 100% της δαπάνης ενοικίου κύριας κατοικίας της οικογένειας και των παιδιών που σπουδάζουν από το εισόδημα του φορολογούμενου.

6)    Αφαίρεση από τα ακαθάριστα έσοδα των ατομικών επιχειρήσεων δαπάνη ίση με το ύψος ενός ετησίου μισθού αφού στην πλειονότητα τους οι επιχειρήσεις είναι οικογενειακές.

7)    Για τον ίδιο ακριβώς λόγο θα πρέπει να καταργηθεί η υπεραξία κατά την μεταβίβαση επιχειρήσεων από γονείς σε παιδιά και να μην ισχύει αυτή η απαλλαγή μόνο  στην περίπτωση  συνταξιοδότησης του γονέα.

8)    Κατάργηση της προκαταβολής φόρου εισοδήματος σε όλους τους φορολογούμενους  μόνιμους κατοίκους των νησιών.

9)    Μείωση των συντελεστών φορολογίας των προσωπικών  εταιρειών   στο 15%.  

10) Κατάργηση όλων των τεκμηρίων αγοράς  και κατασκευής ακινήτων με την μόνη προϋπόθεση το ακίνητο να βρίσκεται στα νησιά αυτά ανεξάρτητα με το εάν αυτός που θα κάνει την επένδυση είναι μόνιμος κάτοικος αυτών ή όχι. Το  μέτρο αυτό θα βοηθήσει στην αύξηση του πληθυσμού και στην κατασκευαστική ανάπτυξη των νησιών.

11) Αναστολή όλων των τακτικών φορολογικών ελέγχων από τον Ιούνιο έως  και τον Αύγουστο περίοδο τουριστικής αιχμής των νησιών.

12) Κατάργηση του αναχρονιστικού θεσμού των περαιώσεων με μείωση της φορολογικής μνήμης στα δύο έτη.

13)Θέσπιση ενός νέου  αναπτυξιακού νόμου με εξειδίκευση στα νησιά του Νοτίου Αιγαίου χωρίς όμως γραφειοκρατία και δαιδαλώδη κανάλια που απογοητεύουν τους επενδυτές. Ένας νόμος που θα βοηθήσει στην δημιουργία ενός ανταγωνιστικού περιβάλλοντος και θα τονώσει την επιχειρηματική δραστηριότητα

15) Μόνιμο και σταθερό πρόγραμμα επιδότησης από τον Ο.Α.Ε.Δ. όλων των νέων ,αποδεδειγμένα ανέργων που επιθυμούν να δημιουργήσουν δική τους εργασία και δημιουργία γραφείου Ο.Α.Ε.Δ. σε όλα τα νησιά με πάνω από 5.000 κατοίκους. Η Κάλυμνος  αυτή την στιγμή με 16.000 κατοίκους , νησί με υψηλό δείκτη ανεργίας (ο ένας στους δύο νέους είναι  άνεργος) δεν έχει γραφείο  Ο.Α.Ε.Δ. με αποτέλεσμα ο ανταποκριτής αυτού, υπάλληλος του δήμου, παρά της φιλότιμες προσπάθειες του να μην μπορεί να διαχειρισθεί όλα τα θέματα που αφορούν τους ανέργους.

16) Απλοποίηση των διαδικασιών για πρόσληψη προσωπικού μέσα από τα προγράμματα του Ο.Α.Ε.Δ.

17)Μείωση των αβάσταχτων εργοδοτικών εισφορών προς το Ι.Κ.Α. που  αποτελεί και τον βασικό αποτρεπτικό λόγο πρόσληψης υπαλλήλων.

18)Να επεκταθεί το μέτρο της προαιρετικής ασφάλισης των επιχειρηματιών  στις τουριστικές περιοχές κάτω από 2000 κατοίκους και στους παλιούς ασφαλισμένους και όχι μόνο στους νέους που ισχύει τώρα αφού στην πλειονότητα τους οι επιχειρήσεις είναι εποχιακές και υποχρεώνονται να πληρώνουν Ο.Α.Ε.Ε. όλο τον χρόνο.

19)Απαλλαγή για τα τρία πρώτα έτη λειτουργίας των επιχειρήσεων από την καταβολή του Τέλους Παρεπιδημούντων  και  του  Δωδεκανησιακού  φόρου   

20) Μείωση  των  προσαυξήσεων  του  Δωδεκανησιακού  φόρου  από 5% για  κάθε  μήνα  καθυστέρησης   που είναι  τώρα  στο  1,5% που  ισχύει  για  το  Φ.Π.Α.  και  τον  φόρο  εισοδήματος.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

        

           Τα  παραπάνω  μέτρα είναι ενδεικτικά και η εφαρμογή τους προϋποθέτει την χάραξη και εφαρμογή εξειδικευμένης οικονομικής πολιτικής για το αρχιπέλαγος. Είναι μέτρα που δεν φειδουν χρημάτων , που αποσκοπούν όχι μόνο στην εξυγίανση των ήδη υπαρχουσών επιχειρήσεων με  ενίσχυση  της  εξωστρέφειας τους αλλά και την ίδρυση νέων, αφού το φορολογικό καθεστώς θα αποτελεί το πλέον συμφέρον ανά την επικράτεια. Βρισκόμαστε στους πρόποδες  του 21^ου αιώνα   και μάλλον δεν τιμά κανέναν  μας να καθόμαστε εδώ τώρα και να συζητάμε τα αυτονόητα , τα οποία θα έπρεπε να είχαν βρει λύση στην δεκαετία του 80. Όλοι μας είμαστε υπεύθυνοι, άλλοι γιατί δεν απαίτησαν εγκαίρως και άλλοι γιατί δεν προέβλεψαν την σημερινή κατάσταση.  

             Επειδή όμως η ελπίδα πάντα πεθαίνει τελευταία ας εκμεταλλευτούμε τα  παραπάνω για να πιέσουμε προς όλες τις κατευθύνσεις  με  όλες τις δυνάμεις μας, για μια ολοκληρωμένη νησιωτική πολιτική, για μια ολοκληρωμένη πολιτική νησιωτικής ανάπτυξης. Μια πολιτική που θα κάνει πράξη την συνταγματικά κατοχυρωμένη νησιωτικότητα και θα δώσει επιτέλους απάντηση στο χρόνιο πρόβλημα που ταλανίζει τους πολιτικούς μας.

Πρόβλημα ή προνόμιο?

Ελάτε λοιπόν να κάνουμε αυτό το κομμάτι της Ελλάδας ,τα νησιά μας, επί τέλους, προνόμιο, όπως του αξίζει και όπως το χρειάζεται και το Έθνος.

 

                                                                                            Μανώλης Γ. Μουσελλής

                                                                                            Λογιστής Φοροτεχνικός